Historia

Na początku XX wieku w Płazie mieszkało w 320 domach około 1900 mieszkańców. Po dwóch większych pożarach w 1925 r. i w styczniu 1926 r., mieszkańcy Płazy, z ówczesnym sołtysem Kozubem i wójtem Pawłem Kocotem, postanowili na zebraniu wiejskim w kwietniu 1926 roku założyć Oddział Ochotniczej Straży Pożarnej w Płazie. Pierwszym prezesem tej jednostki został Stanisław Bąba, zastępcą Jan Ring, naczelnikiem Tadeusz Kryniger, a sekretarzem Julian Kozikowski.

W roku 1927 strażacy z pomocą mieszkańców decydują się postawić na placu gromadzkim małą remizę o wymiarach 5 m² na 6 m². W remizie miał być przechowywany sprzęt gaśniczy, którego strażacy jeszcze nie mieli. Pod koniec 1927 r. wójt zakupił i przekazał członkom OSP Płaza sikawkę ręczną przenośną 10 mm oraz węże. Przewóz tego sprzętu w razie pożaru na wozach własnych zapewnili gospodarze J.Latko i F.Brandys mieszkający w pobliżu remizy.

W 1928 r. z dworu hr. Starzeńskiego otrzymano „sławny” wóz konny, który to kowale z Płazy F.Słowik i S.Brandys wyremontowali, zrobili nowe metalowe podwozie z uchwytem na sikawkę oraz wykonali 6 bosaków.

W tym samym roku przy OSP Płaza powstaje żeńska drużyna przeciwpożarowa oraz utworzone zostały z młodzieży i starszych 3 grupy: teatralna, chór i orkiestra. Tak powstał zespół muzyczny, który początkowo dysponował harmonią, trąbką i bębnem. Po 4 latach działała już orkiestra dęta z prawdziwego zdarzenia, która grała na uroczystościach aż do 1939 roku, II wojna światowa przerwała działalność OSP Płaza. W okresie wojennym instrumenty muzyczne były przechowywane w domach przez członków orkiestry, a po wojnie w 1946 roku instrumenty przejął Zakład Wapienniczy w Płazie.

W tym samym roku wznowiła działalność OSP Płaza. Prezesem został A.Kopacz, a naczelnikiem J.Głownia. W latach 1946 – 1947 wyremontowano remizę, odnowiono wóz konny i sikawkę. Konie do wozu na wypadek pożaru zgodzili się wypożyczać K.Głownia, J.Wacięga i F.Głownia.

Ważniejsze wydarzenia z historii OSP Płaza:

[table id=9 /]